Urodziłam się w Krakowie 17 lutego 1983 roku jako córka Piotra i Danuty Duninów i młodsza siostra Piotra Własta.
Ukończyłam V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w klasie z poszerzoną nauką języka francuskiego. Od wczesnych lat do końca liceum uprawiałam sportowo jeździectwo w sekcji skoków przez przeszkody. Po zdaniu matury przez jeden semestr studiowałam Filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym rozpoczęłam naukę na wydziale Form Przemysłowych krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Podczas pierwszego roku w akademii uczęszczałam zaocznie do Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. W 2004 roku spędziłam kilka miesięcy w Nowym Jorku, gdzie oprócz pracy zarobkowej, zdobywałam doświadczenie na amerykańskich planach filmowych. W ramach programu stypendialnego pierwszy semestr trzeciego roku ASP zaliczyłam w École Supérieure des Arts Décoratifs de Strasbourg. Po powrocie do Krakowa obroniłam dyplom w zakresie Projektowania Komunikacji Wizualnej, uzyskując tytuł zawodowy licencjata. Dzięki otrzymanemu Stypendium Artystycznemu Rządu Francuskiego pierwszy rok studiów magisterskich odbyłam we wspaniałej i bardzo wymagającej L’École de Design Nantes Atlantique w Nantes. W 2008 roku obroniłam dyplom w zakresie Projektowania Form Przemysłowych i zakończyłam studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych z tytułem magistra sztuki. Tego samego roku zostałam przyjęta na wydział Reżyserii Filmowej w Conservatoire Libre du Cinéma Français w Paryżu, gdzie w październiku rozpoczęłam naukę od drugiego roku.
W 2011 roku zamieszkałam w Warszawie, gdzie przez dwa lata studiowałam zaocznie reżyserię filmową w Akademii Filmu i Telewizji, jednak powoli zaczynałam odchodzić z filmowego świata, poświęcając coraz więcej czasu i energii malarstwu i kolażom analogowym. A malowałam i tworzyłam kolaże odkąd pamiętam i te formy artystycznego wyrazu, w mniejszym lub większym stopniu, zawsze były w moim życiu obecne. W 2012 roku uzyskałam status Członka Rzeczywistego Związku Polskich Artystów Plastyków o wolnym zawodzie artysty plastyka, a pod koniec 2015 roku otworzyłam własną pracownię artystyczną na warszawskim Żoliborzu.
W 2018 roku wróciłam do Krakowa, gdzie kontynuowałam działalność artystyczną do 2021 roku. Pod koniec 2021 roku zorganizowałam aukcję charytatywną całego mojego malarskiego dorobku na rzecz Fundacji Pani Ani, wspierającej młodych-dorosłych po przebytych chorobach nowotworowych, a w marcu 2022 roku aukcję charytatywną kolaży, z której cały dochód przeznaczyłam na pomoc ukraińskim zwierzętom.
W połowie 2022 roku zrobiłam kurs instruktora jogi i zaczęłam swoją ścieżkę nauczycielską. W 2023 roku wydałam album z moimi obrazami wzbogaconymi o autorskie teksty, mający zwieńczyć i domknąć ponad dwie dekady mojego malarskiego okresu.
Brałam udział w wielu działaniach charytatywnych. Byłam wolontariuszem w Domu Seniora i w Polskim Związku Głuchych. Uczestniczyłam w grupach wsparcia, terapiach uzależnień i traum, w warsztatach samorozwoju, samopoznania, zajęciach poświęconych pracy z emocjami, w terapiach muzyką, w terapiach przez ruch i ciało. Poznałam problemy ludzi starszych, niesłyszących, niewidomych, z trudnymi doświadczeniami czy pochodzących ze środowisk dysfunkcyjnych.
Biegle posługuję się językiem angielskim, komunikatywnie francuskim, polskiego migowego (PJM) nieustannie się uczę. Kiedyś uczyłam się hiszpańskiego i języka shipibo, ale zbyt dawno i krótko, by z tego coś znaczącego pozostało.
Uwielbiam sztukę – zarówno klasyczną, jak i współczesną. Uwielbiam też pisać. Kocham ruch, aktywność i pracę z ciałem. Lubię podróże – by coś nieznanego zobaczyć, ale bardziej, by doświadczyć życia gdzieś indziej. Pasjonuje mnie samorozwój i zdobywanie wiedzy, a napędza możliwość niesienia pomocy.
Przez siedem lat w Warszawie pracowałam jako asystentka do spraw reprywatyzacyjnych i odszkodowań za przejęte przez państwo majątki, co dało mi solidną bazę by móc zająć się rodzinnymi nieruchomościami dotkniętymi tym samym problemem.
Po śmierci mojego Ojca w 2020 roku stałam się jednym z trzech współwłaścicieli zespołu pałacowo-parkowego w Głębowicach. Była to dla mnie sytuacja dość niespodziewana, ale wierzę, że stanę na wysokości zadania, które przede mną postawiono. Dołożę wszelkich starań by odtworzyć miejsce, które wskrzesi historię i jednocześnie zbuduje przyszłość.
Danuta Dunin w 1972 roku obroniła dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, uzyskując tym samym tytuł magistra inżyniera architekta. Pięć lat później ukończyła trzyletnie studium podyplomowe Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki w Instytucie Historii Architektury i Konserwacji Zabytków Politechniki Krakowskiej.
Pracując od 1973 do 1991 roku w Katedrze Architektury i Konserwacji Zabytków Politechniki Krakowskiej u prof. Wiktora Zina wykonywała wraz z zespołem projekty adaptacyjne, koncepcyjno-urbanistyczne, architektoniczno-konserwatorskie m.in. w Pałacu Decjusza, Zamku w Niepołomicach, przy placu Jana Matejki i placu św. Ducha w Krakowie, w Domu Pracy Twórczej w Janowicach, na płycie Rynku w Zamościu, w Bloku Trzecim Ormiańskim, jak również małą architekturę, nawierzchnie, ogrodzenia i oświetlenia krakowskich Plant czy bruki starego Krakowa.
W 1992 roku założyła własną pracownię projektową Projekt Ekspres, w której realizowała prace architektoniczno-budowlane i projektowo-konserwatorskie kamienic w obrębie i bliskim sąsiedztwie Starego Miasta w Krakowie (m.in. przy ul.Szpitalnej 40, św.Tomasza 35, Krótkiej 4, Dolnych Młynów, św.Marka 7,9, Krowoderskiej 57, placu Jana Matejki), kamienic w Warszawie (m.in. przy ul. Kazimierzowskiej), adaptacje budynków przydworskich (m.in. spichlerz i czworaki w Gierałtowiczkach), dobudowy, nadbudowy i projekty koncepcyjne obiektów współczesnych i zabytkowych (m.in. dwór w Odonowie, dwór w Hucisku), projekty architektoniczne i budowlane nowoczesnych apartamentowców (m.in. Villa Botanica przy ul.Żółkiewskiego w Krakowie) czy projekty koncepcyjne dla parków rozrywki i wiele, wiele innych.
To dzięki ponad 20-letnim staraniom Danuty zespół pałacowo-parkowy w Głębowicach wrócił do rodziny Duninów. Danuta już w latach 70-tych, w ramach studium podyplomowego Konserwacji i Urbanistyki, przygotowała bardzo szczegółowy Projekt adaptacji pałacu w Głębowicach, co tylko wskazuje na Jej jakże wczesne zainteresowanie zabytkiem.